در آغاز ترم تحصیلی جدید، بسیاری از دانشگاه‌ها با ارائه جداگانه دروس به دانشجویان دختر و پسر، و تفکیک کلاس‌ها و فضاهای دانشگاه‌ها، عملا طرح ارتجاعی زنانه – مردانه کردن دانشگاه‌ها را به اجرا درآورده‌اند.
طرح تفکیک جنسیتی و تک‌جنسیتی‌سازی برخی از دانشکده‌ها، با توجه به کمبود فضا، امکانات آموزشی و کادر علمی، نتیجه‌ای جز افت سطح علمی دانشجویان ندارد. بیش‌ترین آسیب هم متوجه ما دانشجویان دختر است که امروز از دسترسی به برخی امکانات محروم می‌شویم، از تحصیل در برخی رشته‌ها محروم می‌‌مانیم؛ فردا هم در بازار کار با شانس کم‌تری مواجه هستیم.
جمهوری اسلامی بیش از ۳۰ سال است که با طرح‌ها، قوانین و سیاست‌های مختلف می‌کوشد با اعمال تبعیض جنسیتی، زنان را از عرصه‌های اجتماعی بیرون براند و به کنج خانه‌ها بفرستد. طرح ارتجاعی تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها هم یکی از همین طرح‌هاست. تا به امروز هم مقاومت و اعتراضات ما زنان، نگذاشته این رژیم ضد زن به اهداف خود برسد.
ما زنان جنبش نان و آزادی به مقابله و اعتراض خود ادامه می‌دهیم و سیاست اسلامیزه کردن دانشگاه‌ها، این سنگر علم و آزادی را به شکست خواهیم کشاند.
دانشجویان آزادی‌خواه،
اعتراضات پراکنده و بدون سازمان، فقط سرکوب و فشار را تشدید خواهد کرد. هر چه اعتراضات ما همگانی‌تر، گسترده‌تر و سراسری‌تر باشد، امکان سرکوب آن کم‌تر و شانس موفقیت ما بیش‌تر خواهد شد. از ابتکارات متعدد استفاده کنیم؛ تمام وسایل ارتباطی را به کار گیریم، و مبارزه‌ای متحد و یکپارچه را به پیش بریم.
آدرس‌های تماس با ما:
آدرس‌های ما در فیس‌بوک:
- In: دیدگاه
- نوشتن دیدگاه
پاراگراف زنان
به جای آن که در صدها برنامه و منشور و بیانیه سیاسی به دنبال بخش مطالبات زنان بگردیم ، باید ما زنان خواسته ها و مطالباتمان را مستقلا تعیین کنیم و برای یافتن همراه و متحد در میان سازمان و احزاب و جنبش ها ببینیم که پارگراف خواسته های ما در کدام برنامه یا منشور و مانیفست می تواند جا بگیرد. از این طریق در تندپیچ های سیاسی ، قادر خواهیم بود به سرعت دوست و دشمن جنبش زنان و خواسته هایش را بشناسیم، بی آن که به دنباله رووی درغلتیم.
1- دست مذهب از زندگی زنان کوتاه
مذهب امری است خصوصی. فرد می تواند مذهب داشته باشد یا نباشد. دست مذهب از آموزش و پرورش و قوانین و فرهنگ و سیاست و زندگی و انتخاب های فردی زنان کوتاه. مذهب ابتدایی ترین حقوق زنان را سلب کرده. از حق انتخاب پوشش و شغل گرفته تا انتخاب رشته تحصیلی، همسر و نحوه زندگی. دست مذاهب از زندگی خصوصی و اجتماعی زنان کوتاه ! یعنی نه به حجاب اجباری،نه به صیغه و چند همسری و نه به کلیه قوانین شرعی و تبعیض آمیز !
2- تضمین مشارکت فعال زنان در حوزه های اجتماعی و افتصادی و فرهنگی
زنان با استقلال اقتصادی قادر به مبارزه و دفاع از حقوق خودمی باشند. حضور فعال زنان در کار و تولید و جامعه، نه تنها به شکوفایی فردی زنان می انجامد بلکه وابستگی اقتصادی شان را به مرد – چه پدرش باشد، په برادرش، چه همسرش – از بین می برد. برای تضمین این نقش فعال زن، هر تحول دمکراتیکی باید به ایجاد موقعیت های برابر با مردان جهت مشارکت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی زنان بپردازد؛ هر گونه تبعیض حقوقی، سیاسی و اقتصادی را ملغی کند و برابر حقوقی زنان با مردان را به رسمیت بشناسد. با خشونت علیه زنان مبارزه جدی نماید و اعمال هرگونه خشونتی علیه زنان را مشمول مجازات کند.
این دو پارگراف دربرگیرنده مهمترین و عاجل ترین خواسته های زنان است. بر مازنان است که لیست ریز مطالبات مان را جمع آوری و در جهت تکمیل خواسته هایمان بکوشیم.
الهام پازوکی
شهریور 1390
علیه تفکیک جنسیتی و تک جنسیتی کردن رشته‌ها در دانشگاه‌ها به مبارزه برخیزیم
Posted on: آگوست 11, 2011
طرح تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها از نظر ما زنان جنبش نان و آزادی، پایمال کردن هر چه بیش‌تر حقوق زنان و یکی دیگر از سیاست‌های این رژیم مرتجع علیه زنان است.
ما که ماهیت زن‌ستیز جمهوری اسلامی را می‌شناسیم و با پوست و گوشت خود آن را تجربه کرده‌ایم می‌دانیم که با اجرای این طرح، سطح علمی دانشجویان دختر در تمام رشته‌ها، به خصوص رشته‌های علمی و فنی، پایین خواهد آمد، چرا که دانشگاه‌های ایران، همین حالا هم با کمبود امکانات آموزشی مناسب و استادان متخصص روبرو هستند. و اگر در دانشگاه‌ها طرح تفکیک جنسیتی پیاده شود یا برخی رشته‌ها تک جنسیتی شوند، این دختران دانشجو هستند که از همین امکانات فعلی محروم خواهند شد.
می دانیم که با اجرای این طرح، جنبش برابری زن و مرد و لغو تبعیض جنسیتی در دانشگاه‌ها ضعیف می‌شود.
می‌دانیم که با اجرای این طرح، رژیم می‌خواهد دانشجویان دختر و پسر را از هم جدا کند، تا مانع اتحاد و مقاومت مشترک‌‌مان شود و جنبش دانشجویی را آسان‌تر سرکوب کند.
از نظر ما زنان جنبش نان و آزادی، این طرح علاوه بر عواقب منفی مبارزاتی و علمی، عواقب فرهنگی و اجتماعی وخیمی هم به دنبال دارد. کم‌ترین نتیجه اجرای چنین طرحی آن است که در آینده بازار کار و امکان پیشرفت شغلی زنان محدودتر و کم‌تر از شرایط فعلی خواهد شد. و در نهایت زنان هر چه بیش‌تری از اجتماع و بازار کار بیرون رانده شده و به کنج خانه‌ها فرستاده خواهند شد.
رژیم سعی می‌کند در این دانشگاه و آن دانشگاه، در این رشته و آن رشته این طرح را به تدریج پیاده کند تا از مبارزات متحد و سراسری دانشجویان جلوگیری کند. ما هم به تجربه فهمیده‌ایم که در صورت عدم مقاومت، رژیم، گستاخ‌تر شده و حق و حقوق ما را بیش‌تر پایمال می‌کند.
پس، اجازه ندهیم رژیم در اجرای این طرح موفق شود.
راز موفقیت ما، مبارزه متحد، مشترک و سراسری تمام دختران و پسران دانشجوست. از همین امروز این مبارزه و مقاومت مشترک و سراسری را سازمان دهیم.
آدرس‌های تماس با ما:
آدرس‌های ما در فیس‌بوک:
منشور زنان جنبش نان و آزادی
Posted on: ژوئیه 29, 2011
- In: منشور | خانه
- نوشتن دیدگاه
ا
گر بخواهیم خواسته‌ها و مطالبات زنان را در یک جمله خلاصه کنیم، این جمله خواهد بود: «ما خواستار تمام خوبی‌ها و زیبایی‌های زندگی هستیم.» به همین دلیل همیشه درمبارزات اجتماعی و سیاسی شرکت داشته‌ایم و داریم. اما همیشه در هنگام مبارزه به ما گفته‌اند: «صبر داشته باشید! اگر همه پیروز شویم، شما هم به حقوق‌تان می‌رسید!» ولی بارها و بارها تجربه کرده‌ایم که پس از پیروزی‌ها، اولین چیزی که نادیده گرفته می‌شود، زنان هستند و حقوق آنان.
امروز هم، برخی از جریانات سیاسی که سال‌ها بر ما ستم روا داشته‌اند، می‌کوشند فریب‌مان دهند و با حرف‌های مبهمی مثل «مقام والای زن» یا «شأن زنان در اسلام» و… ما را از پیگیری خواستههایمان بازدارند.
اما دیگر بس است. از همین امروز خواستههایمان را روشن و صریح مطرح و برای رسیدن به آن‌ها مبارزه می‌کنیم.
ما گروهی از زنان که خود را متعلق به جنبش بزرگ مردم ایران برای نان و آزادی می‌دانیم، مطالباتمان را در این منشور اعلام می‌کنیم.
این منشور تلاش نوینی‌ست تا نیازهای‌مان را از زندگی واقعی و روزمره‌مان برگیریم و بازگوییم، از رنج نان گرفته تا حسرت آزادی. مسلما این منشور تمام خواست‌های ما نیست. به همین دلیل باز می‌ماند تا با مشارکت فعال زنان در تغییر سرنوشت خویش همواره کامل‌تر گردد؛ تا زمانی که تمام خوبی‌ها و زیبایی‌های زندگی نصیب ما نیز گردد.
سیاسی:
به تجربه فهمیده‌ایم تا زمانی که دین از دولت جدا نشود و دست مذهب از دولت و زندگی زنان کوتاه نشود، از بسیاری از حقوق خود محروم‌ایم.
ما چه می خواهیم؟
– جدایی کامل دین از دولت
– حق آزادی عقیده و بیان، حق تشکل و برقراری تمام آزادی‌های سیاسی، حقوق دمکراتیک و مدنی مردم ایران
– برابری بی قید و شرط حقوق اجتماعی و سیاسی زن و مرد
– آزادی انتخاب پوشش و لغو حجاب اجباری
– لغو تفکیک جنسیتی در تمام عرصه‌ها
– حق انتخاب کردن و انتخاب شدن در تمامی سطوح سیاسی
– به رسمیت شناخته شدن روز هشت مارس به عنوان روز جهانی زن
اقتصادی:
بسیاری از ما شاغلیم؛ در اداره و کارخانه و مزرعه یا حتا در خانه کار دستمزدی می‌کنیم؛ همدوش مردان و گاهی سخت‌تر و بیش‌تر. بخشی از بار تأمین مالی خانواده بر عهده ماست، و گاهی هم تنها نان‌آور خانواده هستیم. اما وقتی پای دستمزد به میان می‌آید، چون زن‌ایم، باید قانع باشیم که دستمزد کم‌تری بگیریم؛ باید قانع باشیم که کارهایمان پست‌تر باشد و پیشرفت شغلی از ما دریغ شود. باید قانع باشیم که علاوه بر کار بیرون، در خانه هم کارهای خانه به عهده ما باشد.
ما چه می خواهیم؟
– دستمزد برابر برای کار برابر
– لغو قراردادهای موقت، قراردادهای سفیدامضا
– تامین فرصت های شغلی برابر
– تامین مهد کودک‌های رایگان برای مادران شاغل و دانشجو
– دریافت کامل مزایای شغلی و حق بیکاری
– برخورداری از بیمه درمانی رایگان
– حق مرخصی پیش و پس از زایمان با دریافت حقوق و مزایای کامل هنگام بارداری
– حق مرخصی پس از زایمان برای پدران، تا آنان نیز در امر تربیت و مراقبت از نوزاد سهیم شوند
قانون خانواده:
بخش بزرگی از بار خانواده، همیشه بر عهده ما زنان بوده و هست. اما در قانون خانواده جمهوری اسلامی، به علت زن بودن، از کم‌ترین حقوق برخورداریم. به همین دلیل یکی از عرصه‌های مبارزه ما برای گرفتن حقوق‌مان، خانواده و قوانین مربوط به آن است.
ما چه می خواهیم؟
– حقوق برابر در خانواده از جمله: حق طلاق، حق سفر، حق تعیین مسکن، لغو چند همسری، حق حضانت و سرپرستی کودکان.
– عدم دخالت در روابط خصوصی زنان و به رسمیت شناخته شدن حق زن بر بدن خویش
– حق سقط جنین رایگان
– برخورداری از کمک‌های دولتی و تامین اجتماعی به جای مهریه
– حق تحصیل رایگان و اجباری از دبستان تا دبیرستان و تحصیل رایگان در دانشگاه
– ممنوعیت ازدواج کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال و آزادی کامل دختران در انتخاب همسر.
– برابری کامل در ارث و شهادت
خشونت علیه زنان:
با آن که ما در خانواده و اجتماع روزانه در معرض خشونت‌های جسمی و روانی متعددی هستیم، نه تنها از هیچ حمایت قانونی در برابر این خشونت‌ها برخوردار نیستیم، بلکه جمهوری اسلامی یکی از عوامل و مشوق اصلی این خشونت‌هاست.
ما چه می خواهیم؟
– رفع تمام تبعیض‌های مردسالارانه در قوانین کیفری
– مبارزه با خشونت‌های جسمی و روانی علیه زنان و تضمین امنیت اجتماعی کامل آنان
– مجازات شدید عاملان هر گونه خشونت جسمی و روانی علیه زنان، به ویژه در صورت وقوع قتل‌های ناموسی و تجاوز.
از وبلاگ ما دیدن کنید:
https://osyanezan.wordpress.com/
آدرس‌های تماس با ما:
عصیان زن 